Reisverslag
Flydrive Montenegro
4 mei 2023 t/m 25 mei
4 mei 2023
Om 9u10 vertrokken we richting Rotterdam waar we om 10 uur op de Parkeerplaats reden. Plek zoeken en naar de vertrekhal waar we de bagage direct kwijt konden en ook heel snel door de security waren. Lekker rustig hier. Nu tijd voor koffie en thee. Precies op tijd vertrokken wij uit Rotterdam. Een goede vlucht gehad. Onderweg vlogen we bij Salzburg over de Alpen. In Dubrovnik stond de chauffeur ons op te wachten en die bracht ons naar het verhuurbedrijf van de auto. Bij de grens naar Montenegro moesten we even wachten. Bij het verhuurbedrijf was niemand maar even later kwam er iemand met een auto die voor ons zou moeten zijn. Maar het was geen automaat. Dus werden we ergens anders heengereden waar langs de weg iemand stond met wel een automaat. Daarna boodschappen gedaan en daarna naar een restaurantje. Om acht uur waren we bij het appartement. Ziet er mooi uit. Maar om kwart over acht is het al donker. De foto van het uitzicht komt morgen wel.
5 mei
Vanmorgen konden we al buiten ontbijten. Daarna zijn we naar de oude stad van Herzeg - Novi gegaan en hebben daar twee uur rondgelopen. Op een terrasje nog thee en koffie gedronken en daarna weer naar het appartement voor de lunch op het balkon. We hadden al aardig wat trappen gelopen in de oude stad. Dus verder niet veel meer gedaan. Ik heb zitten puzzelen en Els is in de zon bij het zwembad gaan liggen. Na het avondeten, ook op het balkon, nog even een stukje gelopen over een smal pad. Nog mooie bloemen gezien.
6 mei
Rondje baai van Kotor. Vanmorgen om 10 uur vertrokken. De eerste stop aan het eind van het smalle weggetje waar ons appartement aan ligt. Daar is een oud kerkje. Daarna met de veerboot bij Lepetani naar de overkant van het fjord. Langs een smalle weg waar je geen tegenliggers moest tegenkomen, langs het water naar Kotor. Dit is een oud stadje dat op de werelderfgoedlijst staat. Hier vonden we een parkeerplek en om elf uur gingen we door de poort het oude stadje in. Smalle straatjes, veel kerken en vooral toeristenwinkels. Op het plein bij de kathedraal koffie en thee gedronken en daarna verder Kotor bekeken. Weer terug bij de koffie gelegenheid hebben we daar lekker gegeten en toen terug naar de auto. De reis terug naar huis langs de baai. Ergens op een bankje langs het water nog even gezeten en daarna nog voordat we thuis waren het Savina klooster bekeken. Om vier uur waren we weer thuis.
7 mei
Vandaag de wandelschoenen aan om in de bergen te gaan wandelen. Eerst naar Krusevice gereden. We zagen daar een stel schapen bij de kerk lopen en even later kwam ook de schaapherder van 79 jaar aan. Met handen en voeten even met elkaar gesproken. We zagen daar wel een bordje met een wandeling maar die ging langs de weg en flink omhoog naar het volgende dorp. Dus zijn we maar weer in de auto gestapt en doorgereden naar Vrbanje. Daar hebben we heerlijk gewandeld naar een uitzichtpunt. Rustig aan. Op de bergen zagen we nog kleine plakken sneeuw liggen. Onderweg ook veel bloemen, blauwe druifjes, orchideeen en ook de kleine gentiaan. Dezelfde weg weer terug. We hebben ongeveer 8,5 km gelopen. Op de terugweg liepen er ook koeien op de weg. Bij het appartement is Els nog gaan zwemmen
8 mei
Vanmorgen vertrokken uit het appartement naar het volgende verblijf in Zabljak. We wilden onderweg ook nog wel wat doen dus niet via de kortste route. Eerst boodschappen gedaan en daarna op weg naar het klooster van Piva. Voordat we daar waren eerst nog goulash gegeten. De kerk is helemaal beschilderd met frescos. Verderop is de kloof van Piva. Steile rotswanden langs het water. We hadden verder een mooie route bedacht langs de hoge bergen. De sneeuw zagen we al van veraf liggen. De tocht langs de sneeuwbergen was heel mooi. We zagen al gauw wat plakken sneeuw langs de weg liggen. En we kwamen steeds hoger. En steeds meer sneeuw. Maar op een gegeven moment, zo ongeveer 50 km van Zabljak konden we niet verder omdat een dikke plak sneeuw de weg versperde. En wat moet je dan? Wachten tot er een sneeuwschuiver komt of omrijden? Wij besloten om het laatste te doen. Je weet maar nooit wat er na die sneeuwplak komt. Dus weer terug en na 120 km kwamen we in Zabljak.
9 mei
Vanmorgen was het heel erg nevelig. Na het ontbijt zijn we eerst naar het toeristenbureau gegaan om wat informatie. Veel hadden ze niet. Daarna nog even naar het huisje voor koffie en toen besloten we toch maar om de wandeling rondom het Crno Jezero (Zwarte Meer) te gaan maken. Een heel bekende plek - ook voor trouwfotos. Heel mooi maar we hadden wel de stokken flink nodig en er waren ook nog wel steile klimmetje en afdalingen. Ook liepen we nog een paar keer door plakken sneeuw. Het weer werd trouwens beter en aan het eind zagen we ook de sneeuwbergen boven het meer. Bij het huisje aangekomen zagen we ook sneeuwbergen.
10 mei
Op mijn rechtervoet na, om gas te geven of te remmen, hebben we onze benen maar een rustdag gegund. We zijn in de buurt van Savnik naar de Canyon Nevidio gereden. Nevidio betekent ongezien. Pas in 1965 werd er ontdekt dat je er door kon. Nu kan het met een gids. De moeilijkste doorgang is een spleet van 80 meter lang en op zijn smalst 50 cm. Daar hebben wij ons maar niet aan gewaagd. Na een blik in de Canyon zijn we het smalle weggetje verder afgereden tot bij een kapelletje. Hier ons brood opgegeten. Daarna kwam de schaapskudde eens kijken wat die vreemde toeristen hier moesten doen. Nog even verder gereden naar een volgende kapel, maar die was niet mooi. We zijn maar weer omgekeerd en op een weitje even uitgerust en daarna weer naar ons huisje.
11 mei
In Zabljak is het vandaag een regenachtige dag. We besloten om maar naar Pljevlja te gaan. Eerst kwamen we over de brug over de Tarakloof. Hier even van het uitzicht op deze kloof genoten. Verder door naar Pljevlja de meest noordelijke stad van Montenegro. Het was lange tijd een hoofdstad in het Ottomaanse rijk. Vandaar ook de vele moskeeën. We hebben eerst wat gegeten in een restaurant en daarna zijn we naar het museum gegaan waar we een privé rondleiding kregen over de prehistorie tot aan de Romeinse tijd met alles wat daarover in de omgeving is gevonden. De moskee was helaas dicht dus die hebben we een maar aan de buitenkant bekeken. Toe nog naar het klooster Manastir sv. Trojica. Binnen veel frescos, maar helaas mocht je niet fotograveren. Daarna weer naar Zabljak waar het weer regende.
12 mei
Vanmorgen een en al regen! Els heeft de was gedaan en verder hebben we wat gelezen, geappt en gepuzzeld. Van het reisbureau kregen we een mail dat de weg die we morgen wilden afleggen door de Tara kloof niet gereden kan worden wegens stenen op de weg. Toen het vanmiddag een beetje droger werd en we toch van plan waren om er even uit te gaan voor een wandelingetje, zijn we eerst maar even langs het toeristenbureau gegaan om daar te informeren of dat inderdaad het geval was. Ze dacht dat we er wel langs zouden kunnen, maar voor de zekerheid zouden we morgen maar op het informatiebord bij de ingang van de kloof moeten kijken. Als het niet ging moesten we dezelfde weg weer terug. Toen naar het meertje gereden waar we wilden wandelen. Maar toen regende het weer. Het smalle weggetje verder doorgereden en ineens scheen de zon. Bij een zijpad hebben we de auto geparkeerd en zijn even dat pad opgelopen. Maar langer dan 20 minuten kon niet want dan regende het alweer. Met de auto het smalle weggetje verder afgereden en toen naar het begin van de kloof gereden. Daar stond een bord dat je na 24 km niet verder kon. Dus dit gaan we morgen maar niet doen. Als we de sneeuwbergen zien lijkt het of er meer sneeuw ligt.
13 mei
Vanmorgen om half tien vertrokken we uit het huisje bij Zabljak naar het huisje bij Kolasin. Dus niet door de Tara kloof, maar ook niet de route die geadviseerd werd langs Podgornica (195 km). Er was ook een route over een wat smallere weg daar tussen in (95km). De weg was goed te rijden, af en toe wat stenen op de weg. Maar praktisch geen verkeer. Een mooie route zeker als de zon schijnt. We zagen ook mooie rotspunten. Voordat we naar het huisje gingen nog even naar het klooster van Moraca. Een heel mooi klooster. In de grote kerk mocht je binnen geen foto's maken maar in een kleine kapel wel. Daarna naar huize Lena waar de houtkachel al brandde.
14 mei
Vanmorgen zijn we in de omgeving van het huisje wat gaan verkennen. We hebben echter geen pad gevonden dat verder de bergen ingaat. Na de lunch zijn we naar het Biograd Jezera gegaan. Een meer in het nationale park Biograd. Daar hebben we om het meer gewandeld. De laatste paar honderd meter begon het te regenen. Terug in Kolasin hebben we in een leuk restaurantje heerlijk forel gegeten. 
15 mei
Vanmorgen tot 10 uur regende het. We hebben plannen zitten maken wat we zouden gaan doen. Een museum bezoeken of zo. Om 11 uur zijn we weg gereden. Eerst om boodschappen te doen en daarna zijn we naar de Tara kloof gereden. En zowaar de zon begon te schijnen. Op een picknickplaats hebben we ons brood opgegeten, lekker in de zon. Nog een stukje verder de kloof in tot het punt waar de stenen op de weg lagen. Je zou er langs kunnen, maar wij zijn maar omgekeerd en rustig weer naar het huisje gereden. Daar de kachel weer aangemaakt. Na het eten zagen we weer bergen met sneeuw vanuit het huisje.
16 mei
Volgens buienradar zou het wel even droog worden. Dus zijn we maar naar het ski gebied van Kolasin gegaan om te wandelen. Maar toen we daar waren was het dus regen. Dan maar terug naar het dorp om eerst de boodschappen te doen. Omdat ze in de eerste supermarkt geen aanmaakblokjes hadden moesten we nog naar een andere winkel en zodoende zagen we op het centrale plein nog dit gedenkbeeld. Daarna weer richting skigebied. In de auto ons brood opgegeten en toen werd het droog. Dus meteen op pad en hebben we anderhalf uur gewandeld. Soms scheen heel even de zon, maar ook wolken die onder ons zaten trokken op en was er ineens geen uitzicht meer. Vlak voordat we bij de auto waren begon het weer te regenen.
17 mei
Vandaag gaan we dus naar het vierde onderkomen in Gusinje. Gisteren hadden we bedacht dat als het regende we wel in Berane naar een museum of zo zouden gaan. Maar zowaar de zon ging schijnen! Dus de plannen veranderden. Wel zijn we in Zaton het kerkje gaan bekijken. Tussen de middag hebben we een lekker plekje gezocht om ons brood te eten. We wilden nog even wandelen maar ik had last van mijn enkel. Els is op bloemenjacht geweest. Om twee uur kwamen we bij het appartement. Er werd ook gevraagd of we wilden avondeten. En dat hebben we maar gedaan. Heerlijk buiten gezeten en op het terras hebben we om 6 uur heerlijk gegeten. Soep, aardappelen vlees en salade en nog een soort gebak toe.
18 mei
Na een stevig ontbijt van een soort oliebollen met tapenade, jam, komkommer en tomaat en een soort zachte kaas zijn we naar Plav gereden om daar een oude woontoren die als museum is ingericht te bekijken. Het is bewolkt en het miezert een beetje maar toen we in Plav waren was het wel weer droog. In Plav hebben ze de hoofdstraat opgebroken en dan moet je maar zien hoe je verder moet. Omleidingsborden zijn er niet. Maar we kwamen in de buurt van het museum maar toen was het nog zoeken naar een parkeerplaats. Gelukkig vonden we wat verderop een plek. Toen we bij de woontoren kwamen was deze gesloten. We zijn het tourist office lopend maar gaan zoeken en dat is dus in de afgebroken straat en daar wat informatie vragen over wandelingen. Ook vroegen we naar het bezoek aan de woontoren. De mevrouw daar was heel vriendelijk want ze wilde wel iemand bellen die een sleutel had zodat we er toch in konden. Maar helaas zat die man in Podgornica. Via een andere weg zijn we naar Gusinje gereden om ook daar nog bij het touristen kantoor wat informatie te vragen. Maar ook in Gusinje hebben ze de hoofdstraat in het centrum opgebroken. Dus weer via de opgebroken weg naar het office gelopen en daar wat informatie opgehaald. Daarna geprobeerd om bij het appartement te komen. Na 3 keer weer vastgereden te zijn op de afgebroken weg zijn we er gekomen. 's Middags een luie middag. En om 6 uur komt het eten alweer! Dit keer pompoensoep, gevulde paprika's en hetzelfde toetje als gisteren.
19 mei
Vanmorgen na een ontbijt met cupcakes van brooddeeg met tomaat, gegrilde courgette, kaas en tapenade zijn we naar Vusanje gereden, een klein dorpje in de bergen. Daar hebben we bijna 10 km gelopen. Na een tijdje kwamen we een parkbeheerder tegen waar we toegangskaarten voor het nationale park moesten kopen. Het meer aan het eind van het weggetje was te ver. Dan moesten we meer dan 16 km lopen. Om ongeveer 5 uur waren we weer terug bij het huisje. Een heerlijke dag. Vanavond hebben we geen eten hier besteld. We hebben nog restjes van het ontbijt en daar maken we wel een prutje van.
20 mei
Na weer een stevig ontbijt zijn we naar Skala gereden om daar te wandelen. Op de weg er naar toe kwamen we een kudde schapen tegen. Het was een mooi dal waar we in liepen met uitzicht op de bergen. Ook zagen we een rotsformatie die de kussende katten heet. De hele ochtend hebben we geen wandelaar gezien. 's Middags werd het wat drukker. Op de terugweg zagen we nog een berggeit met jong lopen. Te ver weg voor een foto. Om drie uur waren we weer terug bij het appartement. Els ging een beetje spelen met de kinderen van de eigenaar.
21 mei
Vanmorgen om negen uur vertrokken we uit Gusinje. Langs een touristische route, maar ook een smalle weg waar twee auto's elkaar net kunnen passeren zijn we naar het appartement in de buurt van Virpazar gereden. Onderweg op een parkeerplaats ons brood opgegeten en om half twee waren we bij het appartement. Tot 4 uur hebben we op het balkon gezeten, en naar de zwaluwen gekeken die tegen het plafond een nest hebben. Daarna zijn we het weggetje een stukje afgelopen. Er bloeien heel veel soorten bloemen. Els heeft er 32 geteld.
22 mei
Vanochtend om kwart voor zes stonden we al naast ons bed. We hadden gisteren een boottrip geboekt op het Skardameer van 4 uur om vogels te spotten. Om zeven uur vertrok de boot uit Virpazar. Het was een mooie tocht. We zagen heel veel futen met jongen, visdiefjes met nesten met eieren (zoek op de foto van de waterlelies) en 3 pelikanen, 2 ralreigers, gewone en zilverreigers enz. Na goed 2 uur varen legden we aan bij een eiland waar een klooster staat. Er woont 1 monnik. Via trappen kwamen we bij het klooster en hebben het kerkje bekeken. Er werd verteld dat je binnen geen foto mocht maken, maar ik had er al één gemaakt. Daarna weer met de boot naar Virpazar en met de auto naar het appartement waar we om 12 uur ons ontbijt nog tegoed hadden. Dat smaakte uitstekend. Om vier uur zijn we nog even het weggetje voor het appartement een stukje afgelopen. Behalve de bloemen van gisteren zagen we nog een hazelworm en een wielewaal.
23 mei
Vandaag wilden we nog meer vogels kijken. Van de eigenaresse van het appartement hadden we gehoord dat er veel vogels zitten - en het stond ook in de boekjes - in het Ulcinjska solana en ook in het Sesko jezero. Dus eerst richting Ulcinj. Onderweg in Bar nog wat geld gepind en even aan de Adriatische zee gestaan. Toen door naar het eerstgenoemde meer. Vroeger werd hier zout gewonnen. De vloeivelden stonden nu droog. We moesten nog wel 3 km lopen voor we bij het echte meer kwamen. Dichtbij zagen we wel kluten en in de verte een pelikaan zwemmen en ook vliegen. Aan de overkant van het meer zaten veel witte vogels maar niet goed te zien of het pelikanen waren. Toen naar het tweede meer, dat alleen toegankelijk is langs één weggetje. Daar is ook een restaurantje waar we eerst gegeten hebben. Els paling met risotto en ik karper met aardappelen in een sausje. Erg lekker. Toen nog 300 meter lopen naar het meer, maar we zijn er niet gekomen. Het water in het meer stond te hoog en het pad er naar toe stond finaal onder water. Dus hier hebben we geen vogel gezien. Terug naar het appartement hebben we een touristische route genomen. Hoog door de bergen tot de grens met Albanië en dan langzaam afdalen naar Virpazar. In de diepte zie je het Skadarmeer liggen. Deze weg is heel smal. Twee auto's kunnen elkaar niet overal passeren. Maar wel heel mooi. Om half zeven waren we weer bij ons onderkomen.
24 mei
Vandaag niet zo heel veel gedaan. Vanmorgen zijn we naar Budva gereden om de oude stad te bekijken. Hier wat rond gelopen en op een terras thee en koffie gedronken. Om één uur weer richting ons onderkomen en alvast de spullen weer in de koffers geordend. Verder gepuzzeld en gelezen.
25 mei
Vanmorgen werd het ontbijt weer door Anja gebracht. Heerlijk zitten ontbijten op het balkon. Het is al ruim 20°. Om kwart voor negen reden we weg uit Vrpolje. Bij Budva stuurde de Tomtom ons een weg in richting Kotor. Maar deze weg was na een aantal kilometers afgezet. Men was daar met de weg bezig. En zoals eerder gemerkt waarschuwen of omleidingen aangeven doen ze niet in Montenegro. Weer met het pontje over de baai van Kotor. Bij Herzeg Novi hebben we in het park bij het klooster ons brood opgegeten en toen door naar het vliegveld. Het oponthoud aan de grens bij Montenegro en Kroatië viel mee. Je moet wel 2 keer je paspoort laten zien en de autopapieren. Iets voor half twee waren we bij het vliegveld om de auto in te leveren. Helaas heeft het vliegtuig een uur vertraging dus vertrokken we pas om 5 uur.
Na een goede vlucht, we zagen ook mooi de Alpen, kwamen we om kwart over zeven in Rotterdam aan. En om kwart over negen waren we weer veilig thuis.
